Symbolen domineren ons leven. Verkeersborden, het verschil tussen een mannen- en vrouwentoilet, de uitgang van een station enz.. Laat de symbolen maar eens weg en zie, we zouden letterlijk de weg kwijt raken. We hebben symbolen nodig, als wegwijzers of om ergens bij te horen, om mens te zijn. Het is misschien het enige waarin we ons onderscheiden van dieren. De betekenis van een symbool is conventioneel, het berust op afspraken. Maar daarmee staat het voor iets, het representeert een groep, een idee, een eigenschap, iets dat verbindt. Je kan er trots op zijn. Hoe zit dat met Cuijk? De Expo-Stier misschien? Onder extra’s een venster over de Cuijkse Stier.

In het venster industrialisatie een link naar een interview dat onze voorzitter Jos Janssen gegeven heeft aan Radio5 over de industrialisatie van Cuijk. En natuurlijk zijn de onderliggende vensters over Homburg en de Cuijkse vliegtuigfabriek ook de moeite van het lezen waard.

Soms stuit je op een bijzonder verhaal dat heel goed past bij het venster Kuukse Minse. Dina Muller was jarenlang overwegwachteres bij de spoorwegovergang Molenstraat/Beerseweg. Bijna dag en nacht (twentyfourseven zouden ze nu zeggen) heeft zij voor de veiligheid gewaakt. Met succes, er is in 33 jaar nooit iets ernstigs gebeurd. Zij is dertijds al koninklijk onderscheiden, maar krijgt hiervoor ook aandacht in de Cuijkse Canon. Tante Treintje bij Kuukse Minse.

Cuijk Dina Muller

Onder ‘extra’s een nieuw venster in de canon, geen nostalgisch rariteitenkabinet van folklore uitingen, maar levend erfgoed. Hierbij gaat het onder andere om cultuuruitingen die u van huis uit heeft meegekregen, die u zich eigen heeft gemaakt, en die u op uw beurt aan een volgende generatie wilt overdragen, al dan niet in aangepaste vorm.