“De stenen kisten met al die mensen, de hoge steenspleten, die er dooreen kronkelen als lange rivieren, het geraas en getier, de zwarte rook en het zand dat er boven zweeft, zonder een enkele boom, zonder een plekje blauwe lucht, zonder wolken – dat alles te samen noemen de Papalagi stad. De stad is zijn schepping, waarop hij buitengewoon trots is. Er wonen daar mensen, die nooit een boom, nooit een bos gezien hebben, nooit de blote hemel, nooit de grote geest van aangezicht tot aangezicht hebben aanschouwd, mensen die leven als de kruipende dieren in de lagunen, die onder de koraalriffen huizen, hoewel die beesten tenminste nog door het frisse zeewater worden omspoeld en de zon met haar warme mond nog tot hen door dringt.”    Aldus Tuiavii, een bewoner van Samoa, die begin vorige eeuw een rondreis maakte door Europa.

Gelukkig is Cuijk geen stad (meer). Het laatste verdiepingsvenster over de ‘stadspoort’ van Cuijk, van noodkerk tot supermarkt.

Moderne Tijd – de stadspoort van Cuijk – van kerk tot supermarkt

van kerk tot supermarkt

De westpoort van Cuijk – Vlees, vliegtuigen en Veghelse waar

Eind 19^de eeuw was Cuijk een agrarisch getint plaatsje, passend in de tijd, Brabant was een provincie van boeren (zie de schilderijen van van Gogh). De eenzijdige landbouwstructuur werd echter stukje bij beetje doorbroken en de industriële gedachte begon hier wortel te schieten op een wijze die in deze streek voor onmogelijk werd geacht. In de eerste helft van de twintigste eeuw ontwikkelde Noord-Brabant zich tot een van de meest prominente economische trekkers van Nederland. En Cuijk blies haar partij behoorlijk mee. We bouwden vliegtuigen!

Zie hiervoor ook: Nieuwe tijd, nieuwe nering

Het tweede verdiepingsvenster over de westpoort van Cuijk, Moderne Tijd, de stadspoort van Cuijk.

Vlees, vliegtuigen en Veghelse waar

In deze tijd is volkshuisvesting en stedenbouw een zaak van architecten en stedenbouwkundigen. En die lijken het niet altijd met elkaar eens te zijn; gaan we voor een (romantische) tuinstad, een (functionele) compacte stad, of iets ertussenin? Over één aspect lijkt men het doorgaans wel eens te zijn, de poort van de stad. Een herkenbare, unieke entree voor iedereen. Denk aan de stadspoorten van weleer of bijvoorbeeld het door Pierre Cuypers ontworpen Centraal Station van Amsterdam. De oostpoort van Cuijk is uiteraard de Maaskade met de Martinuskerk. Maar van het westen uit?

Vandaag een introductie, de komende weken (iedere week) een verdiepingsvenster over deze westpoort van Cuijk.

Moderne Tijd – De stadspoort van Cuijk