Foto Het Utrechts Archief, deelcollectie Nederlandse Spoorwegen, Catalogusnummer
Suiker was in de late middeleeuwen heel kostbaar, 5 kilo suiker was evenveel waard als een complete ridderuitrusting. Suiker kwam van ver, uit Perzië met hoge transportkosten, het moest over de Alpen.
In 1747 ontdekte een Duitse scheikundige hoe je suiker uit bieten kon halen. Behalve suikerriet kon er nu ook uit bieten suiker gewonnen worden. In het najaar start de bietencampagne, de oogst is van af september. De bieten zijn gevoelig voor vorst en moeten dus voor de vorstperiode geoogst worden. De bieten gaan per vrachtwagen en trein naar de suikerwerkfabriek, waar na wassen, koken en centrifugeren de suiker als witgoud tevoorschijn komt (suikerbaronnen zijn erg vermogend). Behalve water bevatten bieten ook veel modder. Na start van de bietencampagne zijn de binnenwegen, waarover de bieten vervoerd worden, veelal bedekt met een laag modder.
In Cuijk stond een overlaadinstallatie op het emplacement van de N.S. Hier werden de bieten overgeladen van vrachtauto naar open goederenwagens, de bietentrein. Deze vervoerde de bieten naar de V.C.S. de Verenigde Coöperatieve Suikerfabrieken, later Suiker Unie, nu Cosun Beet Company. De installatie heeft plaatsgemaakt voor een fietsenstalling en parkeerterrein.
Wat men voor 1747 deed met de bieten? Vraag het Adam (en Adam sleug Eva met ne sükkerbiete veur de kont).
Hans Peters
Foto Het Utrechts Archief, deelcollectie Nederlandse Spoorwegen, Catalogusnummer
Links: Foto Het Utrechts Archief, deelcollectie Nederlandse Spoorwegen, Catalogusnummer 167057
